Door toeval ben ik in contact gekomen met mantelzorgers van partners met dementie en andere vormen van geheugenaandoeningen.
Op het moment van de diagnose verandert het leven compleet voor de zieke en verzorger, een ingrijpend proces voor beide partijen.
Wat gebeurt er met een mens met dementie of andere geheugenaandoeningen en zijn directe omgeving?
Deze vraag bleef mij achtervolgen en daarin voelde ik me geroepen om meer mee te doen.
Dit heeft mij tot besluit gebracht om meer betrokken te zijn in het ondersteunen en begeleiden van mensen met dementie en geheugenproblemen. Wanneer handelingen en je omgeving die vroeger gewoon waren wegvallen, dan wordt het leven verwarrend en onveilig.
Mee gaan in de stroom van de wereld van waar de cliënt zich bevindt .
Ik leef en beweeg mee met de mensen die ik begeleid, zodat zij hun waardigheid niet verliezen, om zo van het leven te kunnen blijven genieten. Maar ook is er ruimte om serieus over de ziektebeleving te praten en de emoties te uiten.
In de begeleiding maak ik gebruik van mijn kwaliteiten, inventiviteit en geduld. In de dagelijkse routine vinden wij samen een structuur en daarnaast kunnen we samen:
– Wandelen,
– tekenen,
– albums/boeken kijken,
– voorlezen van (korte) verhalen of gedichten,
– spelletjes spelen,
– samen koken en eten,
– gesprekken voeren,
– gitaar spelen en zingen,
– muziek luisteren,
– stil zijn.